De medaille

In mijn ervaring moet je twee compleet tegenstrijdige dingen doen bij het maken van kunst. Ten eerste moet je contact maken met het onderwerp en met het publiek. Je moet een houding vinden om je te uitten. Je moet een gevoel opwekken dat je wil tonen. Ten tweede moet je loslaten, alles dat je denkt te weten. Het is net als bij meditatie, je moet wel een intentie hebben, maar als je werkelijk gaat beginnen moet je alles loslaten. Loslaten is waar het om gaat, maar zonder intentie mis je de plank. Twee uitersten, ten eerste een doel hebben, ten tweede alles loslaten.

Je kan natuurlijk kunst maken zonder enige intentie, en alleen maar loslaten. En soms lukt dat ook. Maar ik denk dat je dan toch stiekem een intentie hebt. En het nadeel van die aanpak is dat het niet altijd werkt. Je moet er voor in de mood zijn, je moet inspiratie hebben, dus intentie. Om te zorgen dat je op afroep kunst kan maken moet je in staat zijn die intentie bewust op te roepen en daarna los te laten.

Je moet in staat zijn een bepaald gevoel over iets te hebben dat je wil delen. Vorige week had ik een dip, en dat was niet bepaald een gevoel dat ik wilde delen. Althans, ik wil best een heel depressief schilderij maken, maar dat lukte vorige week gewoon niet. Ik had er geen zin in, ik had er geen vertrouwen in. Ik denk dat je dat kan voorkomen door je van te voren in te stellen op het inleven op een bepaald onderwerp.