Artificial intelligence
en de kunstwereld


AI kan kunst maken. En mooie kunst ook. Het is bizar hoe snel en mooi IA kunst kan maken. Wij kunnen als mensen kunst leren maken maar dat kan een computer dus ook. We kunnen leren hoe compositie werkt, daar zijn bepaalde regels voor. Ook over kleurbalans en allerlei andere vormen van balans en disbalans kunnen we leren. En als je een mens kan leren hoe ze deze regels kan toepassen kan je dat een computer ook leren.
Met het toepassen van die regels kan je prachtig werk maken. Maar het breken van die regels maakt het pas echt interessant. Ik vraag me af of een computer dat kan, waarschijnlijk is zelfs dat aan te leren.
Is dat goed? Is dat fout? Het is wat het is. Er zitten voordelen aan, want mooie afbeeldingen worden vrijer verkrijgbaar voor minder geld. Iedereen kan binnenkort (of eigenlijk nu al) professionele kwaliteit afbeeldingen gebruiken. Dat is prachtig, daar wordt de wereld mooier van. Een ander gevolg is dat er veranderingen kunnen komen in de kunstwereld. Het zou kunnen dat er zelfs een vergelijkbare revolutie komt als toen de fotocamera werd uitgevonden. Maar ik denk niet dat het zo’n vaart zal lopen. Fotorealisme is een serieus gewaardeerde tak van kunst tegenwoordig en dat zal ongetwijfeld zo blijven. Zelfs terwijl er camera’s en printers zijn die het mogelijk maken om dezelfde afbeeldingen te produceren.
Wat nou juist zo aantrekkelijk is aan kunst is dat het door mensen gemaakt is. Het is prachtig als je een werk bekijkt en er dan aan denkt hoe de kunstenaar daaraan heeft gewerkt. Het verhaal van de kunstenaar, haar achtergrond, haar bloed, zweet en tranen, dat maakt kunst zo interessant.
Er zal ongetwijfeld een markt ontstaan voor IA gegenereerde afbeeldingen. En als de hedendaagse kunst veranderd door de komst van IA is dat waarschijnlijk dat het nog menselijker wordt.